Pelargonia pachnąca, znana także jako Geranium pachnące (Pelargonium graveolens), to atrakcyjna roślina, która jest szczególnie ceniona za swoje silnie aromatyczne liście. Należy do rodziny bodziszkowatych (Geraniaceae) i jest powszechnie uprawiana na całym świecie.
Morfologia i rozmieszczenie
Pelargonia pachnąca to bylina lub krzew o wysokości od 30 do 120 cm. Jej liście są szerokie, złożone, o piłkowanym brzegu, i mają silny, charakterystyczny zapach, który przypomina różę. Kwiaty są małe, zazwyczaj różowe lub fioletowe, zebrane w baldachogrona.
Pelargonia pachnąca pochodzi z południowej Afryki, ale jest uprawiana na całym świecie ze względu na swoje właściwości ozdobne i zapachowe.
Wymagania uprawowe
Pelargonia pachnąca jest rośliną ciepłolubną, preferującą temperatury od 15 do 25 stopni Celsjusza. Roślina ta dobrze rośnie w pełnym słońcu, ale toleruje również półcień. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna i dobrze zdrenowana.
Podczas sezonu wzrostu, pelargonie pachnące wymagają regularnego podlewania i zasilania nawozem dla roślin kwiatowych. Zimą rośliny powinny być przechowywane w chłodniejszym miejscu i podlewane rzadziej.
Zastosowanie
Pelargonia pachnąca jest powszechnie uprawiana jako roślina doniczkowa lub ogrodowa ze względu na swoje atrakcyjne liście i kwiaty, a przede wszystkim ze względu na intensywny, przyjemny zapach. Jest również często stosowana w aromaterapii i jako składnik naturalnych kosmetyków i perfum.
Ciekawostki
Pelargonia pachnąca jest rośliną, z której pozyskuje się olejek geraniowy, używany w przemyśle kosmetycznym i perfumeryjnym. Olejek ten ma również właściwości antyseptyczne i przeciwzapalne.
Warto zauważyć, że mimo że pelargonia pachnąca jest często nazywana „geranium”, to jest to nazwa niepoprawna – prawdziwe geranium to inne rośliny z rodziny bodziszkowatych, które różnią się od pelargonii m.in. kształtem liści i kwiatów.
