Śliwa mirabelka, znana również jako Prunus domestica subsp. syriaca, to odmiana śliwy domowej (Prunus domestica) i należy do rodziny różowatych (Rosaceae).
Morfologia i rozmieszczenie
Mirabelka to małe drzewo lub krzew, które może osiągnąć wysokość do 6-7 metrów. Liście są owalne lub eliptyczne, zaostrzone, o piłkowanych brzegach, ciemnozielone. Kwiaty pojawiają się wczesną wiosną, zwykle przed liśćmi, są pojedyncze lub zebrane po kilka, białe lub różowawe.
Owoce mirabelki są małe, zazwyczaj o średnicy 2-3 cm, okrągłe lub lekko wydłużone. Skórka jest gładka, żółta lub pomarańczowa, często z czerwonym rumieńcem. Miąższ jest żółty, soczysty, słodki, o przyjemnym aromacie.
Mirabelka jest powszechnie uprawiana w Europie, zwłaszcza we Francji (region Lotaryngia), gdzie jest uważana za symbol kulturalny. W Polsce również spotyka się uprawy mirabelek, chociaż nie są one tak rozpowszechnione jak uprawy innych odmian śliw.
Wymagania uprawowe
Mirabelka preferuje stanowiska słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. Gleba powinna być przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna, o odczynie obojętnym lub lekko kwasowym. Mirabelki są dość odporne na niskie temperatury, choć młode drzewa mogą wymagać ochrony w bardzo surowe zimy.
Zastosowanie
Owoce mirabelek są bardzo smaczne i aromatyczne, mogą być spożywane na surowo, ale także są doskonałe do przetworów: dżemów, konfitur, kompotów, nalewek.
W ogrodach mirabelka jest często uprawiana ze względu na swoją dekoracyjność – wiosenne kwitnienie jest bardzo efektowne, a jesienią drzewo staje się atrakcyjne dzięki żółtym, jadalnym owocom.
Ciekawostki
Nazwa „mirabelka” pochodzi z łaciny i oznacza „zdumiewająca, wspaniała”. Jest to niewątpliwie ukłon w stronę wspaniałych walorów smakowych i estetycznych tej rośliny.
Najbardziej znanym regionem produkcji mirabelek jest francuska Lotaryngia, gdzie corocznie organizowane są festiwale śliwki mirabelki. W regionie tym produkuje się również specjalne produkty na bazie mirabelek, takie jak likier Mirabelle de Lorraine.
